Bence öfkelenmek, hiç birşey yapamamaktan iyidir. İçine atmaktan da iyidir.
Tamam pozitif bir ruh halinde olduğunda kendini ifade etmek etrafa neşe saçmak güzel birşey ama her zaman mümkün olabiliyor mu? Herkes herkesten pozitif bir ruh hali talep etmekte haklı mı? İnsanın bir de negatif ruh hali var, onu ifade etmek kötü bir şey olarak mı görülmeli? Bence hayır.
İfade etmekten ifade etmeye fark var diyeceksiniz, doğru. Peki sakin bir şekilde öfkemizi ifade edebilir miyiz? Kırmadan dökmeden..
Öfkelenince ya etrafa bağırıp çağırıyoruz ya da küsüp mesafe koyuyoruz ve uzaklaşıyoruz. İkisi de bir duruma öfke duyunca yapılabilecek şeyler. Genellikle bunlardan bir tanesini daha çok uyguluyoruz galiba.
Eda'nın dediği gibi kızgınlığımızı önce farketmek sonra da bir önlem almayı istemek lazım. Öfkelenmek iyi bir şeydir derken öfkelendiğimi kabul etmek iyi birşeydir demek istiyorum. Kendime kızmadan "şu anda öfkeliyim, olabilir ben de insanım" diyebilmek iyi birşeydir. Her türlü ruh halini yaşayabilirim bunlardan biri de öfke. Bir şekilde kendimi ifade etmeliyim ki bu enerjiyi akıtabileyim. Tamam kendime kızmıyorum, öfkeliyim ve bu geçici bir durum. Kendime biraz dışardan bakabildiğimde bunları söyleyebiliyorum. Öfke geldiği zaman kendinden çık, kenara geç ve oradan kendine bak.
Ne görüyorsun?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder