Bugün bir iş için Kızılay'a indiğimde arkadaşlarımın işyerine de uğradım ve benim için kısacık bir sohbet arası verdiler.
Konu, önümüzdeki C.tesi günü buluştuğumuzda ne yiyelim ne içelim planları yapmaktı. Bizim Türk milleti olarak zaten yeme içmeye olan merakımız dünyaca meşhurdur ya :)
Herhalde sohbetin muhabbetin bir aracı olarak da görüyoruz bu işi :)
Son dönemde -yani bir 20-25 yıl öncesine kıyasla- yediğimiz yemek miktarlarında bir artış olduğunu hiç farkettiniz mi? Şu anda 30'lu yaşlarında olanlar küçükken anneannelerinde yedikleri yemekleri hatırlasın. Daha küçük tabaklarda daha az yemez miydik? Oysa şu anki yediğimiz tabaklara bakıyorum çok daha büyük hepsi. O küçücük tabaklarda yemek yer ve doyardık biz.
Yemek tüketimimiz hepimizin çok arttı bence. Bütün dünyada bütün alanlarda tüketimin ama aşırı tüketimin çok arttığı bir gerçek, yemek konusunda da bu böyle sanki. Doyabileceğimizden daha fazla yemek yemeye alıştık-alıştırıldık.
Çocukluğumuzu düşünelim.
Bu kadar çok yer miydik? Bu kadar çok kıyafetimiz var mıydı? Bu kadar çok eşyamız var mıydı?
.....
Neden böyle oldu?
Tüketim alışkanlıklarımız ile ilgili çok ilginç bir belgesel var. http://www.storyofstuff.com/ bu sitede. Tavsiye ederim.
YanıtlaSilBu belgeselde anlatılan ve ilginç olan, tüketimin desteklenmesi bir yana, daha da arttırılması üzerinde düşünülmüş olması. Şimdi gitmeliyim biraz daha yazıcam sonra..
Tüketim için devamlı teşvik ediliyoruz.Bu noktadan sonra insanın kendi kendini denetleyip sorgulaması önem kazanıyor.Otokontrol ama yine etrafımızda bu kadar çok uyarıcı varken bu gerçekten zor.
YanıtlaSilHaklısın, bunca reklam, moda, "indirim" arasında otokontrol zor.
YanıtlaSilOtokontrolü sağlayacak malzemeler piyasada var bence. Nasıl ki diğeri için malzeme varsa aslında doğal yaşamak, sağlıklı beslenmek, dejenere alanlardan uzak durmak konularında da bakarsak bol bol yazı yazılıyor. Otokontrolü kim gerçekleştiriyor, kişinin iradesi. İradenin kontrolü kimde, güya bizde! Hangi irade, hangi kontrol???
YanıtlaSil